دانه های دل دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می کردم چه می شد آه ای موسای من، من هم شبان بودم *************************** آیینه گرچه چشمان تو جز در پی زیبایی نیست حاصل خیره در آیینه شدن‌ها آیا *************************** شبی غمگین ، شبی بارانی و سرد مرا در غربت فردا رها کرد دلم در حسرت دیدار او ماند مرا چشم انتظار کوچه ها کرد به من می گفت تنهایی غریب است ببین با غربتش با ما چه ها کرد تمام هستی ام بود و ندانست که در قلبم چه آشوبی به پا کرد که او هرگز شکستم را نفهمید اگه چه تا ته دنیا صدا کرد
به دریا می زدم در باد و آتش خانه می کردم
تمام روز و شب زلف خدا را شانه می کردم
دل بکن! آینه این قدر تماشایی نیست
دو برابر شدن غصه تنهایی نیست؟!
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
عزیز دلم (@)[19]
تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد . دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعرهای خوشی چون پرنده ها میخواند... آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. در خلوت تنهایی ام برای دل خویش مینویسم ، نوشته هایی که شاید یادگاری باشد از روزهایی که همدمی نبود مرا تا سر بر شانه هایش گذارم و ناگفته هایم را برایش بازگویم .
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت