تنهاترین عاشق
من پری کوچک غمگینی را می شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد و دلش را در یک نی لبک چوبین می نوازد آرام آرام ... I LOVE YOU TOO من دیگه غزل نمی گم واسه تو اشکامو هدر نمی دم واسه تو تو دقیقه های تلخ انتظار چی می دونی چی کشیدم واسه تو من میخوام دیگه فراموشت کنم تو بمون با اون غرور لعنتی قبل رفتنم ولی بذار بگم خیلی سنگی بی محبتی بعداز این کاری به من نداشته باش این روزا روزای تردید منه نمی خوام مثل همیشه رد بشم وقت انتقام دل بریدنه منه تموم خاطراتمو به دستای حادثه پرپر بکنه بذار این جدایه همیشگی دیگه این قصه روباور بکنه
نوشته شده در پنج شنبه 89/10/23ساعت
5:3 عصر توسط علی نظرات ( ) | |
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
عزیز دلم (@)[19]
تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد . دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعرهای خوشی چون پرنده ها میخواند... آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. در خلوت تنهایی ام برای دل خویش مینویسم ، نوشته هایی که شاید یادگاری باشد از روزهایی که همدمی نبود مرا تا سر بر شانه هایش گذارم و ناگفته هایم را برایش بازگویم .
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت