میان ماندن و رفتن یکی را دوست دارم لیک حیرانم نمی دانم کدامش را؟ فقط آنقدر می دانم میان ماندن و رفتن یکی را برگزیدن سخت دشوار است سخن را ساده تر گویم اجل آنسو نوای شور می خواند دل از هنگامه ی رفتن نمی ترسد ولی هرگز نمی خواهد میان ماندن و رفتن یکی را فرق بگذارد زمان تنگ است و در افکار می رقصد حیاط و باغچه?کوچه نوای بچگی?بازی غبارِ زندگی?فرزند اما من نمی دانم کدامش را؟ ماندن یا که رفتن دوست می دارم؟ %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% از جنس کدام نور بودی ستاره من؟ که جسارت با تو بودن در من جنبید؟ و من چه عاشقانه به رویت لبخند زدم ...و تو چه مهربانانه لبخندم را پاسخ گفتی و این شد "عاشقانه ی آرام "من و تو
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
عزیز دلم (@)[19]
تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد . دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعرهای خوشی چون پرنده ها میخواند... آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. در خلوت تنهایی ام برای دل خویش مینویسم ، نوشته هایی که شاید یادگاری باشد از روزهایی که همدمی نبود مرا تا سر بر شانه هایش گذارم و ناگفته هایم را برایش بازگویم .
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت