تنهاترین عاشق
دین راهگشا بود و تو گمگشت? دینی آهو نگران است، بزن تیر خطا را این قدر میاندیش به دریا شدن ای رود مهتاب به خورشید نظر کرد و درخشید ای عقل بپرهیز و مگو عشق چنان است هم هیزم سنگین سری دوزخیانی ای عشق! چه در شرح تو جز «عشق» بگوییم
تردید کن ای زاهد اگر اهل یقینی
صیاد دل از کف شده! تا کی به کمینی؟
هر جا بروی باز گرفتار زمینی
هر وقت شدی آینه، کافی‌ست ببینی
ای عشق کجایی که ببینند چنینی
هم باغ سبک‌سای? فردوس برینی
در ساده‌ترین شکلی و پیچیده‌ترینی
نوشته شده در چهارشنبه 90/7/20ساعت
12:55 عصر توسط علی نظرات ( ) | |
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
عزیز دلم (@)[19]
تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد . دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعرهای خوشی چون پرنده ها میخواند... آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. در خلوت تنهایی ام برای دل خویش مینویسم ، نوشته هایی که شاید یادگاری باشد از روزهایی که همدمی نبود مرا تا سر بر شانه هایش گذارم و ناگفته هایم را برایش بازگویم .
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت