سعدی می‌گوید :

چون دل ز هوای دوست نتوان پرداخت

درمانش تحمل است و سر پیش انداخت

یا ترک گُلِ لعل همی باید گفت

یا با الم خار همی باید ساخت

 

 نظامی می‌گوید :

خدایا تویی بنده را دستگیر

بود بنده را از خدا ناگریز

تویی خالق بوده و بودنی

ببخشای بر خاک بخشودنی

 

عبید ذاکانی می‌گوید :

جانا بیا که بی تو دلم را قرار نیست

بیشم مجال صبر و سر انتظار نیست

دیوانه این چنین که منم در بلای عشق

دل عاقبت نخواند و عقلم به کار نیست

گر خواندنت مراد و گر راندنت آرزوست

آن کن که رأی توست مرا اختیار نیست

ما را همین بس است که داریم درد عشق

مقصود ما زِ وصل تو بوس و کنار نیست

ای دل همیشه عاشق و همواره مَست باش

کان کس که مست عشق نشد هوشیار نیست

با عشق همنشین شو از عقل بر شکن

کو را به اهل نظر اعتبار نیست

هر قوم را طریقی و راهی و قبله ای است

پیش عبید قبله بجز کوی یــار نیست

نوشته شده در چهارشنبه 90/4/1ساعت 8:9 عصر توسط علی نظرات ( ) | |