میان ماندن و رفتن یکی را دوست دارم لیک حیرانم نمی دانم کدامش را؟ فقط آنقدر می دانم میان ماندن و رفتن یکی را برگزیدن سخت دشوار است سخن را ساده تر گویم اجل آنسو نوای شور می خواند دل از هنگامه ی رفتن نمی ترسد ولی هرگز نمی خواهد میان ماندن و رفتن یکی را فرق بگذارد زمان تنگ است و در افکار می رقصد حیاط و باغچه?کوچه نوای بچگی?بازی غبارِ زندگی?فرزند اما من نمی دانم کدامش را؟ ماندن یا که رفتن دوست می دارم؟ %%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% از جنس کدام نور بودی ستاره من؟ که جسارت با تو بودن در من جنبید؟ و من چه عاشقانه به رویت لبخند زدم ...و تو چه مهربانانه لبخندم را پاسخ گفتی و این شد "عاشقانه ی آرام "من و تو من حسرت دیدار تو دارم به که گویم از بهر تو من ابر بهارم به که گویم
از نرگس چشم تو خمارم به که گویم 
سلام بهونه قشنگ من برای زندگی آره بازم منم همون بهونه همیشگی فدایه مهربونیات چه میکنی با سرنوشت دلم برات تنگ شده بود این نامه رو واست نوشت حال من و اگه بخوای رنگ گلای قالیه جای نگاهت بد جوری تو صحن چشمام خالیه ابرا همه پیشه منن اینجا هوا پر از غمه از غصه هام هرچی بگم جون خودت بازم کمه دیشب دلم گرفته بود رفتم کنار آسمون فریاد زدم یا تو بیا یا منو پیشت برسون فدای تو نمی دونی بی تو چه دردی کشیدم حقیقت و واست بگم به آخر خط رسیدم رفتی و من تنها شدم با غصه های زندگی قسمت تو سفر شد و قسمت من آوارگی نمی دونی چقدر دلم تنگ برای دیدنت 
غیر از تو کسی را به خدا دوست ندارم
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
عزیز دلم (@)[19]
تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد . دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعرهای خوشی چون پرنده ها میخواند... آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. در خلوت تنهایی ام برای دل خویش مینویسم ، نوشته هایی که شاید یادگاری باشد از روزهایی که همدمی نبود مرا تا سر بر شانه هایش گذارم و ناگفته هایم را برایش بازگویم .
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت