باز باران با ترانه آشنا و شادمانه

با صفا و مهرباني ميچکد در هر کرانه

برگهاي خيس و زيبا چشم را گيرد نشانه

در دل هر رهگذاري باز مي رويد ، جوانه

صاف ميگردد ، درونش از غم و درد زمانه

باز ميگويد ، خدايا اي تواناي يگانه

من چگونه شکر گويم اين شکوه عارفانه

سلام...