در غم با تو نبودن هیچگاه نگریستم که غرور با من بود... در تنهایی سرد ، در بی کسی خاموش هیچگاه نگریستم که غرور با من بود... اما از این جا رفتنت دنیایی را بر سرم خراب کرد... دنیایی از برابر چشمانم رفت و دنیایی از غم و درد به سراغم آمد... وقتی برای همیشه رفتی ،غرور رفت و اشک ماند..! شادی رفت و غم ماند...وقتی رفتی چشمهایم بارانی شد... بارانی که غرورم را برای همیشه پاک کرد... ای صبح گیتی افروز ! ای باغ در باغ زیبایی! و ای در نورافشانی چالاک چون ماه ، دوستت دارم..! من به امیــد وصال تو زنده ام؛ و اگر آتش این عشق در دلم بمیرد من نیز خواهم مرد..! و سـرشت من پرورده ی عشق به تو است و از تو میخواهم که هیچگاه سرنوشتم ، دور از ایـــــــن عشــــــــــق و جـــــــــــــــدا از ایــن عشـــــــــــق نباشـــــــــد..! جانم فدای جمالت حتی اگرخون مرابنوشی حلالت باد و من غم عشق میخورم ؛ و حتـــــــی غــــــم عشـــــــق نیز در کامــــــم شیــــــــــرین خواهـــد بود...
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
عزیز دلم (@)[19]
تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد . دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعرهای خوشی چون پرنده ها میخواند... آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. در خلوت تنهایی ام برای دل خویش مینویسم ، نوشته هایی که شاید یادگاری باشد از روزهایی که همدمی نبود مرا تا سر بر شانه هایش گذارم و ناگفته هایم را برایش بازگویم .
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت